Hagopian na kukurydzy prawie gotowy….

Dziś trochę krócej niż ostatnio. Nim przejdziemy do zasadniczej treści wpisu, parę słów o rynku akcji w USA, o którym pokrotce  napomknę, bez wykresów.

Chyba już wszyscy są zmęczeni tymi wzrostami za Oceanem :-). Ostatnia większa korekta, która trwała dłużej niż 3 dni, skończyła się 47 sesji temu, czyli 19 grudnia.

Na rynku funkcjonuje jedna, dość ciekawa zasada. Nie zawsze się sprawdza, ale jest na tyle często występująca, że warto o niej wspomnieć: Im dłuższy trend bez przystanków, tym dłuższy potem przystanek.

W okresie 27-29.02 mamy dość spore szanse na wystąpienie kolejnego punktu zwrotnego w USA. I jeśli takowy wystąpi, wszystko wskazuje na to, że będzie to raczej szczyt. Osobiście spodziewam się, że korekta, która po tym szczycie przyjdzie, zniesie poprzedzające ją wzrosty, trwające od  19.12.2011, o nie więcej niż 38-50%. Przekładając to na konkretny obraz np. indeksu S&P500, dawałoby to strefę wyznaczaną przez minimum z 30.01.2012 (powiedzmy 1300-1310), albo okolice 1300-1290, z silnym wsparciem, wyznaczanym przez szczyt z 27.10.2011. Tę pierwszą wartość, czyli przedział 1300-1310 uważam za dużo bardziej prawdopodobną, jako miejsce na formowanie się dna.

Przyjmując na roboczo do naszej zabawy (uwaga: na razie bez żadnych poważnych poszlak, że tak faktycznie jest! Do momentu, gdy piszę te słowa nic tego jeszcze nie potwierdza, a dzisiejsze zabawy w ramach przepychanek po LTRO 2 mogą o niczym nie swiadczyć!), że wczoraj, 28.02 mielibyśmy szczyt (ewentualnie dziś, 29.02,  na początku amerykanskiej sesji?), możemy spróbować pobawić się w oszacowanie czasu, jaki może zająć korekta takiego ruchu. I znowu posłużymy się tu pewną wskazówką. Często (czego nie należy mylić z „zawsze”!) zdarza się, że czas trwania korekty jest w jakiejś proporcji do czasu trwania korygowanego ruchu. Zastosujmy narzucające się od razu na myśl proporcje Fibonacci’ego: 23,6%, 38,2% i 50% czasu trwania wzrostów. Dla naszych 47 sesji jest to kolejno 11, 18 i 23-24 sesje. Te dwie pierwsze liczby, podobnie jak i samo 47, są wyrazami ciągu Lucasa, co zapewne część Czytelników zauważyła.

Otrzymywalibyśmy odpowiednio okolice dat: 7.03.12, 23.03.12 i przedział 30.03.12 – 2.04.12. W każdym z tych punktów dostaję dużo proporcji czasowych z różnymi wcześniejszymi mniejszymi lub większymi ekstremami, coś więc rzeczywiście może tu być na rzeczy. Zwłaszcza okolice 23.03 ostatnio mnie ciekawią – to byłby rejon „giełdowego początku roku” wg Ganna, który zaczyna się z wiosenną równonocą 21.03. Przypomnę tylko, że dno spadków na wielu europejskich indeksach, w tym i na polskim WIG20 w 2011, mieliśmy dokładnie 23.09, a więc dokładnie w momencie równonocy jesiennej. Przypadek? Być może. Wiem tylko, że Gann bardzo lubił takie „przypadki”…

Gdyby tak faktycznie miało być, to mielibyśmy tu korektę, która dość długo trwa, a tak naprawdę niewiele w punktach znosi – spadek do 1300 pkt z obecnego poziomu S&P500 to raptem nieco ponad 5%. Narzucającym się od razu obrazem jest jakaś forma korekty płaskiej, która bardziej jest próbą cierpliwości dla inwestorów, niż zabraniem znaczącej części zysków. Jakiś trójkąt, albo „jazda od bandy do bandy” pomiędzy poziomami 1300-1375?

Na razie powyższe rozważania proszę traktować jedynie jako myślową prowokację, nic więcej.

Teraz ku tematowi zasadniczemu tego wpisu.

Grupą towarów, która prawie nie uczestniczyła w dotychczasowych wzrostach, są zboża. Jednak sytuacja w tym względzie zaczyna się zmieniać. Na przykładzie kukurydzy (corn)przyjrzymy się pewnemu sygnałowi kupna, będącemu elementem składowym nauczania Allan’a Andrews’a . Chodzi mianowicie o tzw. „linię Hagopian’a”. Hagopian był jednym z najzdolniejszych uczniów Andrews’a. Wspólnie z Andrews’em opracowali regułę, o której piszę poniżej.

Generalnie – Andrews twierdził, że wybicie górą z opadających wideł Andrews’a oznacza, że dalszą drogą  o najmniejszej linii oporu dla cen są wzrosty, nie precyzując zarazem, jakiego rzędu owe wzrosty mogą być. Na dziennym wykresie kukurydzy, zamieszczonym poniżej, można zobaczyć takie właśnie wybicie poza fiołkowe, opadające widły Andrews’a. Proszę zauważyć, jak ładnie po wyjściu ponad górną linię wideł na przełomie stycznia i lutego, kurs wykonał idealną nawrotkę do przebitej linii.

16.02.2012 kukurydza ustanowiła dołek białą świecą, odbijającą się od ww. górnej linii wideł, potwierdzając jej znaczenie i pokazując klasyczną zasadę zmiany biegunów: co było oporem, po przełamaniu staje się wsparciem.

Hagopian dołożył do tej zasady Andrews’a jeszcze jeden warunek, zawężający i uściślający : kurs musi przebić linię, ciągniętą po szczycie, z którego rozpięto linię środkową wideł i kolejnym, szczycie, na którym rozpięto górną linię wideł Andrews’a. I właśnie dziś jesteśmy o krok od tego na kukurydzy:

corn daily hagopian line

Zielona linia, widoczna na wykresie, nie jest niczym innym, jak ową  linią Hagopian’a,  do której zbliżanie się pokazałem w niebieskiej elipsie. To, co być może opisałem powyżej w niezbyt zrozumiały sposób, stało się zapewne całkowicie zrozumiałe po jednym spojrzeniu na wykres notowań dziennych kontraktu na kukurydzę.

Niejako przy okazji mówiąc, przebicie tej zielonej linii na kukurydzy wyznaczy równocześnie dobrze nam znany klasyczny techniczny sygnał kupna wg Edwardsa i Magee, jakim jest Odwrócona Głowa z Ramionami. Ta zielona linia Hagopiana to przecież nic innego, jak linia szyi na poziomie ok. 660 c/lb takiej nieco koślawej ORGR, prawda?

Kto chce czegoś więcej dowiedzieć się o linii Hagopiana i przełamywaniu wideł Andrews’a, powinien przeczytać poniższy tekst (niestety po angielsku):

http://www.futuresmag.com/Issues/2011/June-2011/Pages/Pitchforks-and-the-price-failure-rule.aspx?k=andrews+pitchfork

Dodam tylko, że także czasowe punkty Greenblatt’a przemawiają za wzrostami – dno z 15.12.2011 formowało się 118 tygodni (pochodna od wzajemnego stosunku do siebie liczb z ciągów Fibonacciego i Lucas’a) od ważnego dna z września 2009, a kolejne dno, z 18.01.2012 wypada dokładnie 123 tygodnie (liczba Lucas’a) od tego dołka. Dodając do tego lekko zauważalną w układzie dziennym „byczą rotację” trzeba stwierdzić, że wzrosty kukurydzy są teraz o wiele bardziej prawdopodobne, niż spadki.

Na tygodniowym wykresie kontynuacyjnym kukurydzy można zauważyć, że półroczna korekta z okresu czerwiec- grudzień 2011 na tym rynku zniosła niecałe 50% poprzedzających wzrostów (niebieska elipsa),  a jej  kształt mieści się w definicji szeroko pojętej korekty płaskiej, co także przemawiałoby za kontynuacją wzrostów:

corn weekly

Również sezonowość na rynku kukurydzy przemawia zdecydowanie na korzyść wzrostów tego zboża w najbliższym czasie. W okresie od marca do czerwca na rynku kukurydzy mają na ogół miejsce silne wzrosty cen, przerywane kwietniową korektą.

corn seasonally

Wszystko to razem wskazuje, że kukurydza powinna być ciekawym dla Byków rynkiem w średnioterminowej pespektywie najbliższych paru miesięcy. Podobne stwierdzenie dotyczy również innych zbóż, włącznie z najsilniejszą jak dotąd Soją i jej pochodnymi (śrutą sojową SM i olejem sojowym BO), gdzie również widać lepsze lub gorsze sygnały, zachęcające do aktywności po długiej stronie rynku.

Ryżowe pole,

Strach na pagórku –

 Jak nieświadomy! Jak pożyteczny!
DOGEN (1200-1253)