EUR/USD podpowiada spadki.

No i po fajerwerkach optymizmu. Szczerze mówiąc, im bliżej było posiedzenie FED, tym bardziej brałem pod uwagę możliwość, że te wzrosty mogą być jedynie wzrostową korektą, a nie jak zakładałem na początek, końcem spadków. Zwłaszcza radykalna poprawa nastrojów , mierzona przez NAAIM już 6.06 dała sporo do myślenia – nastroje na początku dużych fal wzrostowych tak szybko się nie poprawiają:

http://www.naaim.org/news/naaim-survey-of-manager-sentiment/

Ale do 18.06 był to scenariusz alternatywny, a nie bazowy. Bazowe założenie dawało większe szanse powrotowi wzrostów. Raczej błędnie.

Co takiego się stało 18.06, że w tym dniu tak poważnie zmieniłem zdanie?

Na rynku akcji – nic specjalnego. To rynek walutowy zapalił ostrzegawczą lampkę, a ściślej para EUR/USD (oraz mocno z nią związany Dollar Index Future). EUR/USD w tym dniu osiągnął swe maksimum na poziomie 1.2748 na fali euforii po wynikach greckich wyborów, ale zakończył dzień długą czarną świecą.

Rzecz w tym, że te okolice 1.275 to jest dokładnie zniesienie 38,2% spadków od lutego 2012, tak więc kurs odskoczył w dół od istotnego oporu. Co ważne, zrobił to w nie byle jakim momencie czasowym:

34 (liczba Fibo) sesje od szczytu z 1.05.2012

78 (pochodna od 0.786, pierwiastka kwadratowego z 0.618) sesje od 29.02. 2012

233 (liczba Fibo) sesje od szczytu z 27.07.2011.

Wszystko to są szczyty w istotnych proporcjach czasowych, był to więc sygnał, że niedźwiedzia rotacja Greenblatt’a  nadal nieźle działa na tej parze walutowej: cykle szczyt – szczyt (H-H) wyraźnie dominują nad innymi układami. Dodatkowa ciekawostka z cyklu „datologii” Ganna – anglosaski zapis daty 18.06 to 06/18 co natychmiast się kojarzy z 0.618 🙂

W tej sytuacji następnego dnia zacząłem dokładniej sprawdzać inne układy czasowe, w tym oczywiście dzień komunikatu po posiedzeniu FED, czyli 20.06. Otrzymałem mnóstwo proporcji czasowych, wskazujących na tę datę, z których część pokażę na wykresie, a część tylko wymienię pod spodem, by nie zaciemniać obrazu:

61 (pochodna od 0,618) sesji od 27.03.12 (H-H)

89 (liczba Fibo) sesji od dołka z 16.02.12 (L-H, czyli dołek – szczyt)

143 (144-1, liczba Fibo) sesji od pomniejszego szczytu z 2.11.2011 (H-H)

235 (236-1, pochodna od 0.236, sześcianu 0.618) sesji od 27.07.11 (H-H)

Poza wykresem:

377 (liczba Fibo) sesji od dołka z 10.01.11 (L-H)

424 (pochodna od 4.236, sześcianu 1.618) sesji od 4.11.10 (H-H).

Długa litania. I z chwilą gdy w ciągu dnia zobaczyłem wzrosty na rynkach, stało się jasne, że jeśli już jakiś punkt zwrotny 20.06 to raczej będzie to istotny szczyt niż dołek, co w pełni potwierdziło wnioski z analizy sytuacji, dokonanej 19.06.

Pozostało jeszcze sprawdzić nieco dokładniej, kiedy?

Tu pomógł wykres godzinowy EUR/USD, dając prognozę dwóch potencjalnych punktów zwrotnych, z których jedna, pokazana na wykresie powyżej, trochę po 19.00 czasu polskiego,  czyli na ok. godzinę przed komunikatem FED, rzeczywiście zadziałała w postaci gwałtownego ruchu w górę i równie gwałtownego odwrotu, ze szczytem intraday na poziomie 1.2741.

Dla przypomnienia: 47 i 76 to liczby z ciągu Lucas’a, 162 to pochodna 1,618, zaś 146 – pochodna od 0,146, czwartej potęgi 0,618.

Ten ruch nosił wszelkie znamiona testu poprzedniego szczytu (1.2748). Jeśli więc po komunikacie FED rynek „nie chciał” jakoś specjalnie spadać, ale rosnąć też nie, było to idealne miejsce do otwarcia krótkiej pozycji, z ciasnym stopem tuż nad owym wystrzałem w górę.

Co czeka nas dalej?

W przypadku EUR/USD sprawa jest prosta – jeśli coś koryguje od ekstremum tylko o 38,2% i wraca do poprzedniego trendu, to z 80% prawdopodobieństwem można założyć, że to „coś” wróci przynajmniej do obszaru niedawnego ekstremum (poniżej 1.23), jeśli wręcz nie przełamie się przez ten poziom. Z drugiej strony wykres zwężającej się wstęgi Bollingera wokół 90 – tygodniowej średniej ruchomej, który  pokazywałem na blogu 2 wpisy wcześniej, nie pozostawia zbyt wiele miejsca na spadki na DXY a więc i na EUR/USD.

Z pistoletem przystawionym do skroni powiedziałbym, że spadki EUR/USD w tym ruchu powinny się zakończyć w okolicach 1.18 – 1.20, a może już lekko poniżej 1.23?

Na razie z punktów czasowych na tej parze walutowej wychodzi mi korekcyjny ruch w górę 25.06 , mogący się ewentualnie przeciągnąć do 26.06 i potem dalej w dół. Intuicyjnie wyczuwam, że to może być nawet ostro w dół.

Jeśli chodzi o indeksy akcyjne w USA, to tu również nie bardzo widać szanse uniknięcia powrotu do minimum z początku czerwca – cała struktura niedawnego ruchu w górę ułożyła się w bardzo czytelny zygzak, a więc 3 fale. Do tego niemiecki DAX zniósł od początku czerwca niemal tak, jak EUR/USD ciut ponad 38% poprzedzających spadków. Francuski CAC40 nawet tego poziomu zniesienia nie sięgnął…

Kto zauważył, że dno na rynku akcyjnym 4.06.2012 zbiegło się z Pełnią Księżyca, a ostatni szczyt z 19.06 – z Nowiem?

Co jakiś czas rynek „przypomina sobie” o tym, że Księżyc ma na niego wpływ i porusza się w rytm jego faz. To nie działa stale i po chwili rynki wyszukują sobie innych czynników oddziałujących, ale w ostatnich tygodniach znowu spoglądają na Księżyc. Jeśli to dalej będzie tak działało, przynajmniej przez jakiś jeszcze moment, to istotniejszego dołka możemy się znowu spodziewać w okolicach 3.07.2012. To niekoniecznie musiałby być koniec spadków, ale np. koniec najintensywniejszej fazy spadkowej mógłby to być jak najbardziej. Także czasowe cykle Greenblatt’a pokazują, że w okolicach święta narodowego USA (4.07) może wypadać jakiś punkt zwrotny, coś więc na rzeczy może być…

Na pocieszenie  pobitych Byków– na końcówkę lipca znowu wypadają istotne punkty czasowe. Wygląda, że znowu będziemy wtedy „grać pod FED”, którego następne posiedzenie odbędzie się 31.07 – 1.08.2012.

Zapewne wchodzimy teraz w okres opacznego interpretowania danych przez rynek. Fatalne dane gospodarcze w USA będą podnosić rynek w nadziei mocniejszych działań FED, lepsze od oczekiwanych będą go pogrążać.

Zdeklarowanym niedźwiedziom, sądzącym, że teraz tylko otworzyć krótkie pozycje i czekać na wielkie bogactwo z gigantycznych spadków ku przestrodze: indeks WLI podawany przez instytut ECRI wyraźnie spada i jest juz na poziomie „recesyjnym” (-3.6%):

http://www.businesscycle.com/

http://www.businesscycle.com/news_events/news_details/5111

Przyjmuje się, że spadek poniżej -2.4 % pkt tego indeksu  zapowiada recesję w USA. Ostatnie dwa wystąpienia tego faktu sprowokowały FED do Ilościowego Luzowania (QE), tak więc pomimo niedawnego komunikatu, zaprzeczającego mozliwości szybkiego uruchomienia kolejnej rundy QE,  prawdopodobieństwo takiego działania ze strony FED nie jest takie małe i rośnie z każdą nową fatalną daną, wskazującą na recesję w USA.

Kto nie wie, dlaczego, niech przeczyta sobie Credo Ben’a Bernanke – to słynne jego przemówienie sprzed paru już lat o „prasie drukarskiej”. Tam znajdzie odpowiedź.

PS. Wykres godzinowy EUR/USD zaktualizowany na 7.00 dnia 22.06.2012 czasu polskiego, pozostale wykresy na 22.00 czasu polskiego w tym dniu.

Dzień był upalny

 czy w morze go uniosła

 rzeka Mogami?
Basho (z dziennika Oku-no hosomichi, 1689)